Gillende wankelmotoren, een dode wasbeer en schade aan de Mustang

Woensdag 4 november.

Elk jaar als we hier zijn gingen we naar Moroso Raceway voor een E.T.Bracket Race maar 2 jaar geleden zijn we daar mee gestopt. Verleden jaar wilde we maar was Moroso gesloten en werd verbouwd. Dit jaar stond het niet in de planning maar we willen toch. We hebben vandaag niets anders gepland dus gaan we naar Palm Beach Raceway zoals het nu heet.
Het racen begint pas na 17.00 uur dus we hebben nog wat tijd in te vullen. We gaan eerst op ons gemak ontbijten in het Marketstreet Cafe in Celebration.

Na het ontbijt gaan we op ons gemak richting het zuiden. Palm Beach Raceway is ruim 230 km rijden en we gaan binnendoor via de US 441. Als we bij het circuit komen is alles nog dicht en niets te zien. Zou het wel doorgaan ? We zijn wat vroeg dus besluiten door te rijden richting de kust. Als we zo een beetje rondrijden komen in een buurt terecht die je vaak op TV ziet waar politie invallen zijn en zwaar drugs wordt verhandeld. Best wel een beetje creapy. We draaien dus maar om en gaan terug naar het circuit.

Als we daar aankomen zijn er al 3 racers ! Dat lijkt dus nergens op. Ik loop naar de kassa en vraag of het normaal is dat er op woensdag zo weinig racers zijn. De dame verteld dat er nog meer komen maar het is wat vroeg. We hebben niet echt zin om toegang te betalen als er maar zo weinig racers komen en dat zeg ik dan ook letterlijk tegen haar. We maken nog een praatje met haar en willen eigenlijk weggaan. Ze wil schijnbaar niet dat wij weg gaan en biedt aan om ons gratis naar binnen te laten. Nou vooruit dan maar, dat doen we. Eenmaal binnen zeggen we tegen elkaar dat we een uurtje wachten en als er dan nog niets is gaan we weg.

Na een half uurtje druppelen wat racers binnen en gaan ze wat racen. Het stelt weinig voor maar we blijven toch maar. Het wordt langzaam leuker als er meer racers komen. Mustangs uit verschillende jaren, GTO's, Buicks en ander leuk spul racen de 400 meter. Dan komen er ook nog een Honda met waanzinnig gillende motor



En een hele leuke Datsun B210 uit 1970 met nog harder gillende wankel motor met een enorme turbo. Het wordt toch nog leuk. Helaas gaat zijn run niet echt goed.



Het wordt al laat en we moeten nog 3 uur terug rijden dus we besluiten om weg te gaan. We nemen de zelfde route terug. Deze weg gaat door moerassen en bossen en is zeer donker. En dat merken we dan ook op een gegeven moment. Ik zit net op het scherm van de iPod te kijken als ik Ton een harde gil hoor geven en een beest probeert te ontwijken. Helaas is het te laat en een hele hard knal is het gevolg. Het was een wasbeer die de weg overstak vlak voor onze auto. Ton kon het beest helaas niet ontwijken. Omdat het erg donker is heeft het geen zin om te stoppen maar hij gaat wel langzamer rijden omdat hij iets voelt in het stuur. Dan volgt nog een klap en waarschijnlijk zat er nog een deel van het arme beest in de wielkast. We zijn zeer onder de indruk en voelen ons rot. Dan vliegen er nog 2 herten over de weg en dan zit de schrik er echt goed in. Het volgende half uur rijden dan ook zeer voorzichtig en zijn zeer oplettend op wat er langs de weg kan lopen.

We komen aan het einde van de 441 bij Holopaw. Daar is een benzinestation en we stoppen om te kijken of we schade hebben. Er blijkt een onderlip van de bumper los te zitten en de binnenkant van de wielkast, die van plastic is, is totaal verdwenen. SHIT, flinke schade dus. We rijden langzaam terug naar huis en gaan morgen wel even naar de Hertz.

Thuis praten we nog even na over alles wat we hebben meegemaakt en gaan dan doodmoe slapen.

Gemiddelde temperatuur: 27 graden
Gereden kilometers: 498 km